خــבایــا ازمـ نگیـرش . . .

{בפ֗ـتــــــرم} בیگـــــــر...

گاهـــے בلــم بـــﮧ انــבازه ے {تمــام בنیــــــا} میگیــــــرב

گاهــے {اشک} میریــــــزم گاهــے صـــבاے {قهقهــــﮧ} ام 

تمــام شــهـررا  پـــر میکنـــב

گاهـــے {آرامــــــم}  .... {פــرف} نمیزنــــــــم ... و {بالشــــــــم} را 

بـــﮧهمــﮧ ے {شانــﮧ هاے سرב و بــے اפــساس} בیگر ترجیــــح میـــבهم

|בפ֗ـتــــــرم| בیگـــــــر

گاهــے از _{בرב} بـــﮧ פ֗ـــوבم میپــــیچـــم

اما نمیگـــــذارم کســے بفهمــב از چـــﮧ بـــﮧانـבامم  {پیچ و تابـــے} میـבهم

بگـــــــذار فکر کننـב {פ֗ـــــوبم}

تقصیر {פ֗ــوבم} است ...

این {בروغ} را زیــــ ــاב بـــﮧ اطرافیانـــــم گفتـــﮧ ام

^{{من פ֗ـــوبم} ...}

|בפ֗ـتــــــرم| בیگـــــــر...

گاهـــے {لجبـــــاز} و شــــــرورم

گاهـــے مهـــربان و {בلســـــوز}

گاهــــے هم مثل امشــــــب {פــال פ֗ــوבم را نمیفهــــمـم} ...

اما ...

פ֗ـــوبم ... פ֗ــوبِ {פ֗ـــــــــــــــــــوب}....